saben dino mung ngalamun
njroning sepi, sepi samun
amung tansah kadulu
wewayanganmu duh nimas wong ayu
nilali tan bi lali
soyo anggrerujit ati
lelewamu wong manis
tansah kumanthil ono ing panduning netro
opo tego siro nimas
cidro ing janji
misahke katresnan jati
lamun mengkono pie katresnanmu
pie katresnanmu
mongko nimas katresnanku
bebasane tan biso tinuku
cunduk lan prasetyaku
tak korbanake jiwo lan ragaku